Zamek w Kłodzku powstał na miejscu wczesnośredniowiecznego grodu z X wieku, należącego do czeskiego władcy Sławnika. Posiadał on wraz z miastem kluczowe znaczenie w regionie Kotliny Kłodzkiej. Kłodzko od XI wieku było siedzibą z której zarządzano ziemią kłodzką. W 1114 roku pretendent do tronu czeskiego Sobiesław zdobył gród i podpalił jego drewniane obwarowania, lecz najpewniej odbudował je już jako władca Czech w 1129 roku. Z biegiem czasu u podnóża grodu, po stronie południowej i wschodniej uformowały ...
Zamek w Kłodzku powstał na miejscu wczesnośredniowiecznego grodu z X wieku, należącego do czeskiego władcy Sławnika. Posiadał on wraz z miastem kluczowe znaczenie w regionie Kotliny Kłodzkiej. Kłodzko od XI wieku było siedzibą z której zarządzano ziemią kłodzką. W 1114 roku pretendent do tronu czeskiego Sobiesław zdobył gród i podpalił jego drewniane obwarowania, lecz najpewniej odbudował je już jako władca Czech w 1129 roku. Z biegiem czasu u podnóża grodu, po stronie południowej i wschodniej uformowały się pod koniec XII wieku dwa podgrodzia, zalążek przyszłego miasta.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Murowany zamek wybudowano pod koniec XIII wieku, możliwe, iż z inicjatywy księcia piastowskiego Henryka IV Probusa, który władał Kłodzkiem w latach 1278-1290. W późniejszym okresie zarządzany był przez namiestników i starostów władców czeskich. Duże walory obronne zamku i miasta potwierdziły nieudane próby zdobycia go przez husytów w 1428 roku i nieudany atak wojsk Macieja Korwina w 1470 roku. Do odtworzenia pierwotnego wyglądu zamku brakuje obecnie danych. Według czeskiego kronikarza Kosmasa na przełomie XI i XII wieku na wzgórzu zamkowym istniało murowane palatium. Pozostała zabudowa i obwarowania były zapewne drewniano – ziemne. W późniejszym okresie średniowiecza zamek był nieregularnym założeniem obronnym, ściśle powiązanym z obwarowaniami miejskimi, posiadającym liczne budynki świeckie, sakralne, dziedzińce i zabudowę towarzyszącą. Wiadomo, iż składał się z części górnej i dolnej (podzamcza), oddzielonych murem i przekopem. Wjazd na podzamcze umieszczony był w widocznej na weducie M.Meriana masywnej czworobocznej wieży bramnej. Część górna podobno posiadała trzy dziedzińce. W ostatniej ćwierci XV wieku na jednym z nich powstała dwunawowa Sala Zielona, dekorowana malowidłami o motywach wici roślinnej, wykorzystywana przy okazji ważnych audiencji i uroczystości. Na zamku górnym znajdowała się również kaplica, prawdopodobnie pod wezwaniem Najświętszej Panny Marii oraz przynajmniej dwie czworoboczne wieże, przedstawione na weducie z XVI wieku. W 1622 roku zamek został zniszczony przez wojska cesarskie w trakcie wojny trzydziestoletniej, a w końcu XVII i w XVIII wieku, średniowieczne jeszcze zabudowania zamkowe całkowicie przebudowano na nowożytną twierdzę bastionową. Po średniowiecznym zamku kłodzkim nie pozostały do dziś żadne ślady, został on całkowicie przekształcony w nowożytną twierdzę. Źródło: |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||