Wykonana przez Michała Klara Starszego w roku 1717. Kompozycja kazalnicy i jej program ideowy wyrażają ideę rozpowszechniania Słowa Bożego. Wieloboczny korpus wspiera się na postaci św. Pawła z księgą. Kosz ambony zdobią niewielkie figury czterech doktorów Kościoła: św. Hieronima, św. Augustyna, św. Grzegorza, św. Ambrożego. W balustradę schodów wmontowano płyciny z płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z życia proroków: Ezechiela, Izajasza, Jeremiasza i Daniela. Na schody prowadzi bramka z nadprożem dekorowanym grupą rzeźbiarską z błogosławiącym Chrystusem i aniołami. Nad amboną zawieszono wysoki baldachim wyobrażający Górę Tabor ze sceną z Przemienienia Pańskiego, z Chrystusem oraz Mojżeszem i Eliaszem po bokach, apostołami u stóp i symbolami ewangelistów u podstawy. Zadaszenie ambony w formie Góry Tabor jest jednym z najwcześniejszych na Śląsku. Za