Zalepki pocztowe (Siegelmarken, Vignetten, Verschlussmarken) to forma nalepianej pieczęci, wykonanej z grubszego papieru, stosowana do zamykania korespondencji służbowej i prywatnej. Wykorzystywane były one głównie przez ministerstwa, agencje, uniwersytety, instytucje rządowe i wojskowe, ale własne winiety wydawały również miasta i gminy, apteki, cechy rzemieślnicze, wojsko, uczelnie oraz osoby prywatne.
Znaki zamknięcia były dostępne w różnych rozmiarach i kolorach. Stosowano je od ok. 1850 r., ...
Zalepki pocztowe (Siegelmarken, Vignetten, Verschlussmarken) to forma nalepianej pieczęci, wykonanej z grubszego papieru, stosowana do zamykania korespondencji służbowej i prywatnej. Wykorzystywane były one głównie przez ministerstwa, agencje, uniwersytety, instytucje rządowe i wojskowe, ale własne winiety wydawały również miasta i gminy, apteki, cechy rzemieślnicze, wojsko, uczelnie oraz osoby prywatne.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Znaki zamknięcia były dostępne w różnych rozmiarach i kolorach. Stosowano je od ok. 1850 r., a pierwowzorem winiet były pieczęcie odciskane w gorącym laku wylanym na kartkę papieru. Zwykle okrągłe lub owalne o średnicy 3-4 cm, niekiedy prostokątne, początkowo drukowane były tylko w kolorach. Z czasem wypełniano je wzorem urzędowej pieczęci, często motywem herbu. Istniały dwie formy zabezpieczenia korespondencji: klasyczna (pavillionsiegel) - zalepienia koperty tak, aby po jej otwarciu zalepka uległa zniszczeniu oraz latająca (fliegendersiegel), kiedy winietę przylepiano tylko na jedno skrzydło koperty, co umożliwiało otwarcie i przeczytanie korespondencji oraz po zalepieniu koperty wysłanie jej dalej. Celem zaoszczędzenia kosztów od ok.1920 r. zalepki były stopniowo wycofywane i po 1933 r. stosowane sporadycznie, niemniej występowały aż do 1945 r.
|
|||||||||||||||||||||
|
||