Franciszkanie stanowią dość luźną zbiorowość zakonów o różnych regułach; najbardziej znane to Minoryci – Bracia Mniejsi, oraz Bernardyni. Z żeńskich zakonów wyróżniają się Franciszkanki Szpitalne oraz Klaryski. Pierwsi Bernardyni pojawili się w Kłodzku w 1475 r. kiedy to ks. ziębicki i hrabia kłodzki Henryk I Starszy Podiebradowicz, ufundował sprowadzonym z Głogowa zakonnikom kościół (jako mauzoleum Podiebradowiczów), klasztor oraz szpital. Po 4 latach bp wrocławski Rudolf konsekrował na przedmieściu ...
Franciszkanie stanowią dość luźną zbiorowość zakonów o różnych regułach; najbardziej znane to Minoryci – Bracia Mniejsi, oraz Bernardyni. Z żeńskich zakonów wyróżniają się Franciszkanki Szpitalne oraz Klaryski.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Pierwsi Bernardyni pojawili się w Kłodzku w 1475 r. kiedy to ks. ziębicki i hrabia kłodzki Henryk I Starszy Podiebradowicz, ufundował sprowadzonym z Głogowa zakonnikom kościół (jako mauzoleum Podiebradowiczów), klasztor oraz szpital. Po 4 latach bp wrocławski Rudolf konsekrował na przedmieściu ząbkowickim kościół p.w. św.św. Jerzego i Wojciecha, z 6. ołtarzami i kryptą książęcą pod prezbiterium. W 1546 r. zakonnicy zostali zmuszeni przez ruch protestancki do opuszczenia Kłodzka. Wrócili z powrotem w 1643 r. po zdławieniu tego ruchu przez Habsburgów. W 1660 r. czesko-morawska prowincja Bernardynów, do której należał ten kłodzki zakon, przyjęła zreformowane statuty, co spowodowało duży wzrost ilości zakonników i wieloletnią, ciągłą rozbudowę kompleksu. Całość została opasana murem, łączącym kościół i klasztor ze szpitalem. Przebudowywano i odnawiano wyposażenie kościoła, fundowane przez nawracającą się na katolicyzm bogatą szlachtę i mieszczan. Uświetnianie kompleksu częściowo zostało zniweczone podczas trzeciej wojny śląskiej. Po krótkim zastoju, odbudowano zniszczone obiekty i kontynuowano zmiany oraz uświetnianie kompleksu. Zostało to przerwane cesarskim edyktem sekularyzacyjnym z 1810 r. Zakonnicy musieli opuścić klasztor, kościół opróżniono z większości wyposażenia, a kamienne posągi stojące przed kościołem zostały usunięte. Kilka z nich przeniesiono do pobliskiego Ustronia i Ołdrzychowic. W 1834 r. rząd pruski zezwolił na otwarcie tej światyni jako ewangelicki kościół garnizonowy. Obiekt klasztorny został oddany w użytkowanie służbom kwatermistrzowskim garnizonu, podobnie jak szpital. Taki układ przetrwał do 1945 r. Już w pierwszych powojennych latach do tego klasztoru sprowadziły się Mniszki Klaryski od Wieczystej Adoracji, zakon o b. surowej regule i zamknięty dla obcych. Wiadomo jedynie, że wszystkie sztandary wojskowe garnizonu, czy organizacyjne, były haftowane w tym klasztorze. Kościół przestał być kościołem garnizonowym i z powrotem stał się świątynią katolicką, a w 1956 r. zmienił wezwanie na „Chrystusa Króla”. Budynek szpitalny w 1946 r. został włączony organizacyjnie do szpitala miejskiego. Skrótowy opis kompleksu kościelno-klasztornego na ul. W. Łukasińskiego 34-36, wg oprac. „Oblicze miasta” wyd. 1986, pod red. Krystyny Oniszczuk: "Obecna bryła kościoła Najśw. Sakramentu nie przedstawia wysokiego poziomu artystycznego. Kościół 1-nawowy, z 2-przęsłowym prezbiterium gotyckim i chórem organowym. Od strony północno-zachodniej przylega do nawy sklepiona kaplica z emporą. Na kalenicy prezbiterium usytuowano wieżę w formie sygnaturki, z hełmem cebulowym. Klasztor przylega do kościoła, ma plan prostokąta z wewnętrznym małym ogrodem. Trakt południowo-wschodni wychodzi poza obrys klasztoru i jest zakończony ozdobnym szczytem. Ogród z kapliczką oraz d. cmentarz otoczony murem, przylegają do zespołu kościelno-klasztornego. Obok założenia klasztornego usytuowany jest barokowy budynek szpitala z kaplicą p.w. św. Magdaleny. Do połowy lat 70. XX w. na kalenicy dachu szpitalnego usytuowana była wieża sygnaturki z kondygnacją przeźroczy." W opracowaniu wykorzystano także niektóre dane z książki „Śląsk w zabytkach sztuki – Kłodzko”, autor Tadeusz Broniewski, Zakład Narodowy Ossolińskich-Kraków, wyd. 1963 r. [Wynotował: Stan] |
|||||||||||||||||||||
|
||
Zespół klasztorny na innych fotografiach | ||
|
||