Szczawińskie źródło znane jest od końca XVI wieku jako tzw. „studzienne” i prawdopodobnie już wówczas znajdowały się tam prymitywne urządzenia kąpielowe. Pierwszy zakład wodoleczniczy powstał kilka lat po połączeniu przysiółków. W końcu XIX w. zaczęło kształtować się tu niewielkie uzdrowisko i letnisko, liczące w 1880 r. 239 mieszkańców. Mały zakład przyrodoleczniczy działał do II Wojny Światowej, a po wojnie, w latach sześćdziesiątych, został przebudowany na działającą obecnie rozlewnię wody z miejscowego ...
Szczawińskie źródło znane jest od końca XVI wieku jako tzw. „studzienne” i prawdopodobnie już wówczas znajdowały się tam prymitywne urządzenia kąpielowe. Pierwszy zakład wodoleczniczy powstał kilka lat po połączeniu przysiółków. W końcu XIX w. zaczęło kształtować się tu niewielkie uzdrowisko i letnisko, liczące w 1880 r. 239 mieszkańców. Mały zakład przyrodoleczniczy działał do II Wojny Światowej, a po wojnie, w latach sześćdziesiątych, został przebudowany na działającą obecnie rozlewnię wody z miejscowego źródła. Wznowiono wówczas eksploatację ze źródła i odwietru, o wydajności 10-25 dm3/min szczawę wodorowo-węglanowo-wapniowo-magnezową o temperaturze 7-8°, zawierająca do 200 mg wolnego CO2/dm3. Z eksploatacji słabszego źródła zrezygnowano po kilku latach, a do butelkowano zaczęto używać wody z odwiertu i wody z Długopola-Zdroju. Wodę butelkowano jako „Długopolanka" i sprzedawano jako stołową.
Ze względu na dekapitalizację linii produkcyjnej rozlewnia wody Długopolanka została zamknięta w listopadzie 2007 r. Aby nie zaprzepaścić naturalnej wody mineralnej, Uzdrowisko Lądek-Długopole SA rozpoczęło poszukiwania partnerów zainteresowanych wspólnym zagospodarowaniem ujęć wody mineralnej oraz wypromowaniem naturalnej wody mineralnej ze Szczawiny.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
