Kamienica nr 4 usytuowana jest w południowo-wschodniej pierzei rynku, na rogu pl. Bolesława Chrobrego i ul. Wita Stwosza. Pierwsze domy na miejscu dzisiejszej kamienicy nr 4, powstały na przełomie XIII/XIV w., co wiązało się z lokacją Kłodzka oraz wytyczeniem rynku. Wszystkie obiekty znajdujące się na tym narożniku pełniły funkcję gospody miejskiej. Pierwsze wzmianka na temat budynku na tym miejscu pochodzi z 1418 r. i mówi o gospodzie (Teberne), w której zatrzymywali się m.in. podróżujący przez Kłodzko w kierunku Pragi i Wrocławia. W 1477 r. hrabia kłodzki, Henryk I Starszy przyznał jej prawo wyszynku piwa i wina. Z kolei w 1517 r. hrabia Ulryk von Hardeck zezwolił na warzenie piwa w gospodzie. Ten pierwszy gmach spłonął podczas pożaru jaki miał miejsce 25 marca 1676 r. Został zastąpiony przez nowy budynek w 1751 r., co upamiętniała uwieczniona na nim data i herb. Sto lat później został on zastąpiony nową, dwukondygnacyjna budowlą o cechach stylu neorenesansowego, w którym mieściła się restauracja Taberne oraz swoje wystąpienia dawał teatr miejski. Pod koniec XIX w. gmach restauracji został zburzony i rozpoczęto budowę gmachu neobarokowego, w którym swoją siedzibę znalazł m.in. ówczesny Glatzer Bank (Bank Kłodzki). Prace budowlane ostatecznie zakończono w 1904 r.
Obecnie w parterowej części budynku mieści się Bank Spółdzielczy. Kamienica w stylu neobarokowym, nawiązująca swoją formą do wczesnego okresu tej epoki. Na uwagę zasługuje znajdująca się na rogu wieża-wykusz, zwieńczona hełmem oraz ozdobny szczyt, portal i obramienia okienne.
W legendarnej kłodzkiej Tabernie
od 1866 r. Salo Loewy sprzedawał kapelusze. Kiedy w 1904 r. na miejscu Taberny wybudowano kamienicę, Loewy przeniósł swój sklep do przebudowanej w 2. poł. lat 70. XX w. kamienicy nr 1 na ob. ul. Wita Stwosza
. Ostatnim adresem sklepu modniarskiego i zakładu kapeluszniczego Salo Loewy'ego była narożna kamienica przy ob. ul. Wita Stwosza 3
W tym czasie prowadziła go Margaretha May, która w 1938 r. z powodu antysemickiej nagonki, zmuszona została do likwidacji działalności, a dwa lata później wyemigrowała do Szanghaju.
