6
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (SGGW) – uniwersytet przyrodniczy w Warszawie, uważany za najstarszy i największy ośrodek tego typu w Polsce. Jego początki sięgają 23 września 1816, kiedy utworzono Instytut Agronomiczny w miejscowości Marymont (obecnie w dzielnicy Bielany).
23 września 1816 we wsi Marymont założono Instytut Agronomiczny, jego siedzibą był wówczas pałacyk królowej Marysieńki Sobieskiej, pierwszy dyrektorem został Jerzy Beniamin Flatt. Instytutowi przydzielono dobra ...
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (SGGW) – uniwersytet przyrodniczy w Warszawie, uważany za najstarszy i największy ośrodek tego typu w Polsce. Jego początki sięgają 23 września 1816, kiedy utworzono Instytut Agronomiczny w miejscowości Marymont (obecnie w dzielnicy Bielany).
Pokaż więcej
Pokaż mniej
23 września 1816 we wsi Marymont założono Instytut Agronomiczny, jego siedzibą był wówczas pałacyk królowej Marysieńki Sobieskiej, pierwszy dyrektorem został Jerzy Beniamin Flatt. Instytutowi przydzielono dobra rządowe – Marymont, Bielany oraz folwarki Ruda, Wawrzyszew i Buraków. Nauka była prowadzone na poziomie elementarnym (kształcenie wykwalifikowanych robotników) oraz wyższym (dla przyszłych ekonomów i zarządców). W ramach instytutu powstał Rządowy Instytut Weterynarii, całość w 1840 przekształcono w Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa. Próby rusyfikacji polskich szkół doprowadziły ówczesny instytut na skraj likwidacji, szkoła została przeniesiona najpierw do Puław, a potem do Rosji. Do stolicy Polski wróciła w 1918 roku wraz z odzyskaniem niepodległości, uczelnia została w 1919 roku upaństwowiona i przemianowana na Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego. Pierwszymi jej wydziałami były rolniczy i leśny, od 1921 także ogrodniczy. Ok. 1925 wzniesiono budynki uczelni przy ul. Rakowieckiej 26/30 według projektu Tadeusza Zielińskiego. Zakłady doświadczalne powstały w Rogowie i w Skierniewicach. W drugiej połowie lat 30. na uczelni wprowadzono getto ławkowe. W czasie II wojny światowej szkoła prowadziła tajne nauczanie,jak również zajęcia w Miejskiej Szkole Ogrodniczo-Rolniczej i Prywatnej Szkoły Rybackiej. Jej budynki nie zostały zniszczone, a Biblioteka SGGW utraciła jedynie 7% swoich zbiorów (3325 z 44 035 jednostek). Uczelnia wznowiła działalność akademicką 15 maja 1945 roku. Na uruchomione wydziały: Rolny, Ogrodniczy i Leśny zapisało się 600 studentów. Wkrótce nastąpił dalszy rozwój uczelni. Już w 1951 istniały wydziały: Melioracji Rolnych, Technologii Drewna, Zootechniki, później powstała sekcja kształtowania terenów zielonych, obecnie Wydział Architektury Krajobrazu. Do szkoły przyłączono w 1952 wyłączony z Uniwersytetu Warszawskiego Wydział Weterynaryjny. W 1956 roku decyzją Rady Ministrów SGGW otrzymała tereny na Ursynowie oraz sąsiadujące gospodarstwa Wolica, Natolin i Wilanów, tam właśnie postępował rozwój uczelni – powstały wydziały techniki rolniczej oraz żywienia człowieka (1973). Zagospodarowanie terenu kampusu jest dziełem dr. inż. Przemysława Wolskiego. Ostatecznie na całkowite przeniesienia kampusu na Ursynów zdecydowano się w 2001 roku. Rektorat uczelni mieści się w zabytkowym pałacu należącym do Juliana Ursyna Niemcewicza, który ze względu na swą funkcję nazywany jest „pałacykiem Rektorskim”. Za 
|
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|